Wołyńskie

Włodzimierz [woj. wołyńskie]

Grzybowica [pow. Włodzimierz]

Wygranka/Wygranki, kolonia [pow. Włodzimierz]

podział administracyjny sprzed II wojny światowej (ok. 1938 r.), niezależnie od daty popełnienia zbrodni

Zbrodnia w m. Wygranka/Wygranki, kolonia w dniu 11 lipca 1943 r.

1943-07-11

11 lipca 1943 r., ok. godz. 3 nad ranem upowcy i okoliczni ukraińscy chłopi wymordowali ok. 150 mieszkańców polskiej kolonii Wygranka/Wygranki, przy pomocy siekier, wideł i innych narzędzi gospodarczych. Udział w mordzie sąsiadów Ukraińców z Wygranki i Gurowa, z którymi Polacy żyli w zgodzie i nawzajem sobie pomagali był dla wielu niemałym zaskoczeniem. Część Polaków pochowała się we wcześniej przygotowanych kryjówkach, co uchroniło ich od śmierci. Mienie polskie rozgrabiono, a po 3 dniach od napadu zabudowania wraz ze zwłokami pomordowanych spalono. Z nazwiska udało ustalić się 54 ofiary oraz kilka rodzin o nieustalonej liczbie osób.

150

polska

Wygranka/Wygranki, kolonia

Zabołotce/Zabłoćce

OKLu, S. 1/00/Zi, t. 9, Oświadczenie Stanisława Błaszczyka, 09 XII 1993 r., k. 1776; t. 73, Protokół przesłuchania świadka Władysława Szymaszczyka, 30 V 2007 r., k. 14414; , t. 55, Protokół przesłuchania świadka Józefa Szymaszczyka, 7 VII 2005 r., k. 10924-10925; OKLu, S 1.2000.Zi, t. 111, Sprawozdanie Biura Wschodniego Delegatury Rządu na Kraj, [1943 r.], k. 22199; AIPN GK 932/4, Relacja Władysława Siemaszki, k. 184; E. Siemaszko, W. Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2008, t.1, s. 836-837; Świadkowie oskarżają, oprac. L. Karłowicz, L. Popek, Lublin 2013, Relacja Urszuli Ortyńskiej, s. 289.

Formularze kontaktowe niedostępne w wersji moblinej (telefony komórkowe)